Stambeno naselje Dobrinja, smešteno uz aerodrom na jugozapadu grada, izgrađeno je kao sportsko selo za zimske Olimpijske igre u Sarajevu 1984. godine. U prvim fazama sukoba, bilo je izdvojeno od ostatka grada. Linije sukoba na istočnoj strani Dobrinje protezale su se duž ulice koja je razdvajala područja Dobrinje I i IV, koja je kontrolisao SRK, od područja Dobrinja II i III, koja je kontrolisala Armija BiH.

Jedan od izvora snajperske vatre koja je otvarana na civile na Dobrinji je pravoslavna crkva u Dobrinji IV, koja je bila u izgradnji i oko koje su se nalazile skele. Ona je imala pogled na tri mosta koje su stanovnici Dobrinje često koristili i stoga bili izloženi snajperskoj vatri. Teološki fakultet bio je još jedan položaj SRK sa kojeg je često pucano na civile. Sehadeta Plivac i Hajra Hafizović ranjene su snajperskim mecima dok su se vozile autobusom.

Tokom čitavog sukoba, stanovnici Dobrinje nisu imali ni struje ni vode u svojim stanovima. Neki stanovnici donosili su vodu sa reke Dobrinje koja je često bila izložena snajperskim napadima. Dužinom mosta su sa obe strane postavljene vreće sa peskom do visine od dva metra kako bi se zaštitili civili koji su ga prelazili. Sadija Šahinović išla je do reke po vodu kada je pogođena njena prijateljica Munira Zametica.

Područje Dobrinje je i granatirano. Eldar Hafizović ranjen je nekoliko puta usled granatiranja Dobrinje. Tenkovska granata je eksplodirala oko 1,5 metara od njega i ranila ga u desnu ruku i koleno. Dana 1.6.1993. godine ispaljene su dve granata na sportski teren tokom fudbalskog turnira na kojem su bili Ismet Fazlić i dvanaestogodišnji Nedim Gavranović. Ubijeno je 12, a ranjena 101 osoba.

Granatirana su komunalne česme i mesta gde je deljena humanitarna pomoć. Husein Grebić bio je u blizini komunalne česme kada je 12.7.1993. godine pala minobacačka granata na okupljene ljude. Tom prilikom ubijeno je 12, a ranjeno 15 osoba. Jedan od ranjenih je bio i jedanaestogodišnji Sabahudin Ljuša.

Tri minobacačke granate pogodile su veliku grupu ljudi koji su čekali u redu za humaniutarnu pomoć 4.2.1994. godine. Tom prilikom poginulo je devet civila, uključujući i jedno dete, a ranjeno najmanje 18, među kojima je bilo dvoje dece.