Prvi štab OVK na području Dukađin („Dukagjin“) osnovan je u Jablanici/Jabllanicë i Glođanu/Gllogjan u februaru 1998. godine.
Na čelu štaba bio je Lahi Brahimaj. Od aprila do kraja avgusta 1998. godine područje Dukađin („Dukagjni“) je bilo pod kontrolom OVK. U junu i julu 1998. godine u okviru štaba OVK u Jablanici/Jabllanicë funkcionisao je i zatvor u kom je držano najmanje devet zatočenika – Srbin Nenad Remištar, četiri Albanca, Skender Kuqi, Pal Krasniqi, Svedok 3 i Svedok 6, zbog sumnje da sarađuju sa Srbima, i tri Crnogorca i jedan Bosanac, kojima nije utvrđen identitet. Zatvor i štab OVK u Jablanici/Jabllanicë prestali su da funkcionišu 2. ili 3.8.1998. godine, kada su srpske snage preuzele kontrolu nad Jablanicom/Jabllanicë.
Zatočenici su u različitim periodima držani u dve odvojene sobe jednospratne kuće – šest zatočenika, među kojima i Svedok 6 i Nenad Remištar, u sobi u kojoj je bilo vrlo malo svetlosti, jer je prozor bio zatvoren daskama, a nije bilo ni sijalice, a Skender Kuqi, Pal Krasniqi i Svedok 3 u susednoj sobi. Pored te kuće se nalazio objekat u kom su bile kuhinja za vojnike OVK i kancelarija, kao i prostorija u kojoj je bio zatočen Svedok 6, i u koju je 13.6.1998. godine doveden Nenad Remištar. U blizini je bila kuća komandanta štaba Lahija Brahimaja, u kojoj su se sastajali komandanti OVK, a dešavalo se i da vojnici tu prespavaju.
Lahi Brahimaj, Nazmi Brahimaj, Hamza Brahimaj, Naser Brahimaj i drugi pripadnici OVK svakodnevno su dolazili u prostorije u kojima su držani zatočenici i premlaćivali ih pesnicama, bejzbol palicama i drugim predmetima, dok su pojedine ubadali nožem. Neki zatočenici nisu bili u stanju da piju vodu niti da uzimaju hranu, a obavljali su i fiziološke potrebe u prostoriji u kojoj su boravili. Usled udaraca u glavu, često su gubili svest.
Svedok 3, koji je bio zatočen u prostoriji sa Skenderom Kuqijem i Palom Krasniqijem, pobegao je kroz prozor. Skender Kuçi je preminuo od posledica premlaćivanja. Pet zatočenika, među kojima i Nenad Remištar, je poslednji put viđeno u zatočeničkom objektu.
Optuženi u Predmetu „Haradinaj i drugi” pred Međunarodnim krivičnim tribunalom za bivšu Jugoslaviju (MKTJ) Lahi Brahimaj, komandant štaba OVK u Jablanici/Jabalnicë, osuđen je na šest godina zatvora za mučenje i okrutno postupanje kao kršenje zakona i običaja ratovanja. Ramush Haradinaj, komandant Operativne zone Dukagjin („Dukađin“), i Idriz Balaj, komandant specijalne jedinice „Crni orlovi“, oslobođeni su krivične odgovornosti po svim tačkama optužnice zbog nedostatka dokaza.
Bosanski Muslimani, pripadnici 33. brigade Armije BiH. Bili su zatočeni u Školi u Sovićima od 17.4.1993. godine. Pripadnici HVO-a su ih 21.4.1993. godine izveli iz
Bosanski Musliman, pripadnik Armije BiH. Tokom aprila 1993. godine bio je zatočen u Školi u Sovićima. Kasnije istog meseca je autobusom prebačen u Zatvor u
Izjava data MKTJ 12.3.1999. godine. Bosanski Musliman iz Sovića. Imao je 13 godina kada je HVO napao selo Soviće 17.4.1993. godine. Istog dana se zajedno
U periodu od 17. 4. do 4. ili 5.5.1993. godine HVO je koristio Školu u selu Sovići u opštini Jablanica kao mesto zatočenja za muslimanske
Skender Kuqi Kosovski Albanac, vlasnik radnje u selu Zahać/Zahaq. Uhapsili su ga pripadnici OVK 11. 7.1998. godine, u njegovoj radnji, u prisustvu rođaka Qerima Kuqija
This website was created and maintained with the financial support of the European Union. Its contents are the sole responsibility of the RECOM Reconciliation Network and do not necessarily reflect the views of the European Union.
© Glas Žrtava
