Miloica Vlahović
Milka Vlahović Srpkinja iz Gornjeg Ratiša/Ratish i Epërm, domaćica. Bračni par Milica i Miloš Radunović su sa komšijom Slobodanom Radoševićem 21.4.1998. godine došli kod Vlahovića
Menu
Područje Radonjićkog jezera/Liqeni i Radonjiqit kontrolisala je OVK, izuzev Suke Babaloć/Baballoq, Suke Biteš/Bitesh, Suke Crmljane/Cërmjan i južnog kraja jezera, gde su bile stacionirane srpske snage. Policija je do saznanja o postojanju tela tridesetero Albanaca, Srba i Roma na području kanala jezera došla 3.9.1998. godine, prilikom ispitivanja dvojice pripadnika OVK.
Žrtve čiji su posmrtni ostaci nađeni u jezeru su poslednji put viđene na različitim lokacijama u opštinama Peć/Pejë, Dečani/Deçane i Đakovica/Gjakovë u periodu od aprila do avgusta 1998. godine. Neki su oteti, a u nekoliko slučajeva nisu poznate okolnosti nestanka. Za većinu sud nije utvrdio šta se sa njima događalo od trenutka otmice ili nestanka do smrti.
Tim Instituta za sudsku medicinu Medicinskog fakulteta u Beogradu je sproveo ekshumaciju, obdukciju i identifikaciju nađenih posmrtnih ostatataka. Prepoznavanjem odeće, ličnih predmeta i zaživotnih povreda porodice su identifikovale 10 žrtava, dok je ostale MUP Srbije 19.9.1998. godine, sahranio pod NN oznakom, u pojedinačnim grobovima na groblju u Piskotama/Piskotë.
Po okončanju oružanog sukoba, forenzičari MKTJ su ekshumirali posmrtne ostatke svih žrtava nađenih u Radonjićkom jezeru/Liqeni i Radonjiqit. Međunarodna komisija za nestala lica (MKNL) je analizom DNK potvrdila identitet samo tri od deset žrtava, koje su porodice prethodno identifikovale. MKNL je DNK analizom utvrdila identitet posmrtnih ostataka, sahranjenih na groblju u Piskotama/Piskotë, a Kancelarija UNMIK-a za nestala lica i sudsku medicinu (OMPF), 2003. i 2005. godine, organizovala je ponovnu obdukciju identifikovanih posmrtnih ostataka.
MKTJ je utvrdio da su žrtve, nađene u Radonjićkom jezeru/Liqeni i Radonjiqit, Sanije Balaj, Istref i Nurije Krasniqi, Zenun Gashi, Kujtim Imeraj i majka i sestra S svedoka 19 su ubijene dok su bile u nadležnosti OVK. Pal Krasniqi, Afrim Sylejmani, Idriz Hoti, Ilire Frrokaj, Ilija Antić i Rade Popadić su ubijeni, ali Sudsko veće nije moglo van razumne sumnje zaključiti ko je počinio ubistvo, s kojom je grupom izvršilac eventualno bio povezan i da li je ubistvo izvršeno dok je žrtva bila u nadležnosti OVK. Za Sejda Nocija, Milku Vlahović, Hajrullaha Gashija i Isufa Hoxhe sud nije mogao da utvrdi da li su ubijeni jer sudski patolozi nisu utvrdili uzrok smrti.
Kosovski Albanac iz Đakovice/Gjakovë, vodoinstalater, pre početka sukoba radio kao nastavnik fizičkog u osnovnoj školi u Dujaku/Dujakë.
Poslednji put je viđen oko 1.5.1998. godine kada je automobilom otišao od kuće u Đakovicu/Gjakovë, gde je živeo sa suprugom i četvoro dece.
Telo je nađeno 15.9.1998. godine u kanjonu nizvodno od Radonjićkog jezera/Liqeni i Radonjiqit. Obdukcijom je utvrđeno da je ubijen hicem iz vatrenog oružja u glavu. Pretresno veće MKTJ nije moglo da zaključi da li je ubistvo izvršeno dok je žrtva bila u nadležnosti OVK. Identifikovan je DNK analizom 2005. godine. Porodica ga je sahranila u Đakovici/Gjakovë.
Kosovski Albanac iz Đakovice/Gjakovë, zemljoradnik, podržavao je DSK i OVK.
Neutvrđenog dana u junu ili julu 1998. godine krenuo je u ,,zonu Ramusha Haradinaja“ da se priključi OVK. Poslednji ga je video rođak Ali Hoti u Crmljanu/ Cërmjan u julu 1998. godine.
Telo je nađeno 12.9.1998. godine na području kanala Radonjićkog jezera/„Liqeni i Radonjiqit“). Obdukcijom je utvrđeno da je ubijen hicem iz vatrenog oružja u glavu. Identifikovan je DNK analizom 2008. godine. Pretresno veće nije moglo da zaključi da li je ubistvo izvršeno dok je žrtva bila u nadležnosti OVK.
Kosovski Albanci iz Pljančora/Plançor, domaćica i zemljoradnik.
Nestali su 26.8.1998. godine, kada su automobilom krenuli u posetu Ilirinoj sestri u Nepolje/Nepola.
Dana 11.9.1998. godine pronađen je njihov automobil, prevrnut na krov, spaljen u zadnjem delu, ispod slapa na mestu gde se betonski deo kanala nastavlja u prirodni kanal. Pored njega je ležalo telo Ilire Frrokaj. Ubijena je višestrukim hicima iz vatrenog oružja u glavu i grudni koš. Identifikovana je DNK analizom 2005. godine i posmrtni ostaci su predati porodici. Posmrtni ostaci Tusha Frrokaja još nisu pronađeni do kraja 2020. godine.
Na osnovu predočenih dokaza Pretresno veće nije moglo da zaključi van razumne sumnje da li je ubistvo Ilire Frrokaj izvršeno dok je žrtva bila u nadležnosti OVK.
Kosovski Albanac iz Batuše/Batushë, nezaposlen.
Poslednji put je viđen početkom jula 1998. godine na punktu OVK u neposrednoj blizini Junika/Junik. Njegovi posmrtni ostaci su nađeni u septembru 1998. godine 650-710 metara nizvodno od kanala Radonjićkog jezera/Liqeni i Radonjiqit, na suvom delu kanjona, neposredno iznad nivoa vode. Uzrok smrti nije utvrđen. Identifikovan je DNK analizom Pretresno veće je zaključilo da dokazi koji su mu predočeni ne dopuštaju da se van razumne sumnje zaključi da je Sejd Noci ubijen, te je zaključilo da svu trojicu optuženih treba osloboditi optužbi za njegovo ubistvo.
Optuženi u predmetu „Haradinaj i drugi” pred MKTJ Lahi Brahimaj, član Generalštaba OVK, osuđen je na šest godina zatvora za mučenje i okrutno postupanje kao kršenje zakona i običaja ratovanja. Ramush Haradinaj, komandant OVK u operativnoj zoni Dukagjin („Dukađin“), i Idriz Balaj, komandant specijalne jedinice „Crni orlovi“, oslobođeni su zbog nedostatka dokaza krivične odgovornosti po svim tačkama optužnice..
Milka Vlahović Srpkinja iz Gornjeg Ratiša/Ratish i Epërm, domaćica. Bračni par Milica i Miloš Radunović su sa komšijom Slobodanom Radoševićem 21.4.1998. godine došli kod Vlahovića
Rade Popadić Srbin iz Šapca, komandir voda PJP MUP-a RS. Poslednji put je viđen 23. ili 24.5.1998. godine, kada je sa kolegom Nikolom Jovanovićem krenuo
Ilija Antić Srbin iz Loćana/Lloçan. Živeo je sa sinom Momčilom i njegovom porodicom do 20.4.1998. godine kada su se oni odselili u Peć/Pejë, a Ilija
Zenun Gashi Rom iz Kosurića/Kosuriq, penzionisani policajac, nije učestvovao u sukobima. Poslednji put je viđen 1.8.1998. godine, kada su ga pripadnici OVK odveli iz kuće
This website was created and maintained with the financial support of the European Union. Its contents are the sole responsibility of the RECOM Reconciliation Network and do not necessarily reflect the views of the European Union.
© Glas Žrtava