Mirsad Omanović
Srpske snage su 22.5.1992. godine napale grad Rogatica i počele sa hapšenjem bosanskih Muslimana, koji su držani u oko osam mesta zatočenja u opštini Rogatica,
Menu
Tokom prve polovine 1991. godine, nekoliko opština u BiH u kojima su Srbi predstavljali većinu ili znatan procenat stanovništva formiralo je nove zajednice opština. Među njima je bila i Zajednica opština Romanija, formirana 8.5.1991. godine, koja se u jesen iste godine proglasila srpskom autonomnom oblašću i postala SAO Romanija. Obuhvatala je opštine Pale, Sokolac, Han Pijesak i Rogatica.
Početkom 1992. godine, TO Rogatica i policija su podeljene na srpski i muslimanski deo. U maju je formirana Rogatička brigada pod komandom Rajka Krušića, člana Glavnog odbora Srpske demokratske stranke (SDS). Pripadnici ove jedinice su zlostavljali i terorisali bosanske Muslimane pucajuću u vazduh, nazivajući ih pogrdnim imenima, pevajući nacionalističke pesme i oduzimajući im imovinu. Nakon napada na grad Rogaticu, u opštini je izvršeno nekoliko masovnih ubistava, uključujući i napad na mesto Seljani i streljanje kod Duljevca.
Dana 22.5.1992. godine ili približno tog datuma, napadnuta su mnoga sela u opštini Rogatica, uključujući Seljane. Bosanski Muslimani su u njemu činili manjinu. Kada su predstavnici bosanskih Muslimana zatražili da se obustave napadi na njihova naselja, rečeno im je da se napadi mogu obustaviti samo ako do određenog roka bude predato oružje. Posle tih razgovora, napadi su intenzivirani, a kuće bosanskih Muslimana paljene.
Nekoliko dana posle napada, naređeno je da se više porodica bosanskih Muslimana usele u po jednu kuću radi lakšeg kontrolisanja. Lokalna fiskulturna dvorana pretvorena je u kasarnu koju su koristili lokalni bosanski Srbi i pripadnici paravojne jedinice „Beli orlovi“, koji su učestovali u napadu na susednu opštinu Višegrad.
Dana 3.6.1992. godine, Bećir Ramović je pogođen rafalom. Kasnije tog dana, iz kuće Sulejmana Ćurevaca u zaseoku Ovlagija, izdvojeno je 15 muškaraca civila i odvedeno u nepoznatom pravcu. Među njima je bio i muž Enise Zimić. Mujo Zimić se tokom razdvajanja muškaraca sakrio u obližnju kuću i na taj način izbegao smrt.
Posmrtni ostaci ovih muškaraca ekshumirani su u septembru i oktobru 2004. godine na lokalitetu Dizdareva njiva. Kolektivna dženaza za žrtve održana je 21.10.2006. godine, posle njihove identifikacije.
Bosanski Muslimani iz Seljana. Ubijeni su 3.6.1992. godine. Njihovi posmrtni ostaci ekshumirani su iz masovne grobnice „Dizdareva njiva-Seljani“ 2004. godine. Identifikovani su DNK analizom i sahranjeni 21.10.2006. godine u Seljanima.
Enisa Zimić
Svedočila je u predmetu Ljubinac pred sudom BiH 27.9.2006. godine.
Bosanska Muslimanka iz Seljana, domaćica.
Svedoči da se 3.6.1992. godine oko 70 meštana krilo u kući Hasana Ramovića. Čula je granate, a potom su ih ljudi u uniformama odveli u Ovlagije. Tamo su izdvojili muškarce, među kojima je bio i njen muž Salih i njegov stric Šaćir Zimić, sa još oko 17 muškaraca. Oni su potom odvedeni prema Rogatici. Tada ih je videla poslednji put.
Svedokinja je držana sa ostalim ženama narednih 18 dana. Dana 4.8.1992. godine, ukrcana je na autobus i odvedena u Rogaticu, a sledećeg dana u Hrešu kod Sarajeva.
Bosanski Musliman iz Seljana, zemljoradnik. Sahranjen je na groblju u Seljanima, ali su njegovi posmrtni ostaci kasnije premešteni na groblje bliže mezarima njegovih roditelja. Identifikovan je DNK analizom 2009. godine i ponovo sahranjen 14.2. iste godine.
Habiba Ramović
Svedočila je 27.9.2006. godine pred sudom BiH u predmetu Ljubinac.
Bosanska Muslimanka iz Seljana, trgovkinja.
Svedoči o napadu na Seljane 3.6.1992. godine. Njen otac, Bećir Ramović, prvi je ubijen toga dana. Pogođen je rafalom kada je sa rođakom otišao da nahrani stoku. Sat vremena kasnije, čula se pucnjava i počelo je granatiranje sela.
Posle nekog vremena, njene komšije, Srbi u uniformama, odveli su ih do kuće Sulejmana Ćurevca, u zaseoku Ovlagije. Tamo su muškarci izdvojeni i odvedeni u nepoznatom pravcu. Svedoči da niko od odvojenih muškaraca nije imao oružje.
Žene su držane u svojevrsnom kućnom pritvoru do 4.8.1992. godine, kada su odvedene u srednju školu „Veljko Vlahović“ u Rogatici, a sutradan u Hrešu, kod Sarajeva.
Nurija Zimić
Bosanski Musliman iz Seljana. Uhapšen je i ubijen 26.5.1992. godine. Njegovi posmrtni ostaci ekshumirani su iz masovne grobnice „Dizdareva njiva“. Identifikovani su DNK analizom 2007. godine. Sahranjen je 29.5.2010. godine na mezarju Seljani-Rogatica.
Uzeir i Sejdalija Ćurevac
Bosanski Muslimani iz Seljana. Dana 4.6.1992. godine odvedeni su u nepoznatom pravcu i od tada im se gubi svaki trag. Njihovi posmrtni ostaci nisu pronađeni do kraja 2020. godine i vode se kao nestala lica.
Mujo Zimić
Svedočio je 11.9.2006. godine u predmetu Ljubinac pred sudom BiH.
Bosanski Musliman iz Seljana, ekonomski tehiničar.
Kada je počelo granatiranje Seljana 19.5.1992. godine, Zimić se sa ostalim meštanima povukao u Ovlagiju. Svedoči da su njegovog oca, Nuriju Zimića odvela dva vojnika 26.5.1992. godine, pod izgovorom da ga vode na ispitivanje. Više ga nije video.
Oko nedelju dana kasnije, granatirana je i Ovlagija. Zimić se sakrio u garažu sa nekoliko maloletne dece, među kojima je bila i beba od godinu i po dana. Posle nekog vremena, naređeno im je da izađu, a potom su muškarci odvojeni od žena i odvedeni u nepoznatom pravcu. Zimić je iskoristio ovaj metež da se sakrije u obližnju kuću, u koju su kasnije dovedene i izdvojene žene.
Čuo je kako stražar govori jednoj od njih da je Ljubincu ubijen nećak i da se na ovaj način sveti.
Svedoči da su sa ženama bili i Uzeir i Sejdalija Ćurevac, koji su ostavljeni da bi pazili na njih. Sledećeg dana oni su odvedeni kolima sa višegradskim tablicama, i od tada im se gubi svaki trag.
Zimić je iz kuće pobegao tokom smene čuvara, a potom otišao je u Žepu kod svoje tetke.
Pred MKTJ su za zločine u opštini Rogatica, pored drugih dela osuđeni Ratko Mladić, komandant Glavnog štaba VRS, i Radovan Karadžić, predsednik proširenog Predsjedništva RS na doživotni zatvor.
Posle priznavanje krivice, za zločine u ovoj opštini, pored drugih dela, pred MKTJ je osuđena Biljana Plavšić, članica Predsjedništva i proširenog Predsjedništva Srpske Republike BiH, na 11 godina zatvora.
Pred sudom BiH osuđeni su: Dragoje Špiro Paunović, starešina manje vojne formacije rogatičkog bataljona, na 20 i Radisav Pjano Ljubinac, pripadnik VRS, na deset godina zatvora.
Pred Višim sudom u Beogradu u toku je suđenje Rajku Kušiću, bivšem komandantu Rogatičke brigade VRS.
Srpske snage su 22.5.1992. godine napale grad Rogatica i počele sa hapšenjem bosanskih Muslimana, koji su držani u oko osam mesta zatočenja u opštini Rogatica,
Bosanski Muslimani iz Rogatice su, nakon što su srpske snage napale grad, hapšeni i zatvarani u osam zatočeničkih objekata na teritoriji te opštine, među kojima
Šukrija Omeragić Bosanski Musliman iz Orahova. Ujak Armina Baždara. Njegovi posmrtni ostaci ekshumirani su iz masovne grobnice Rogatica u septembru 1998. godine. Identifikovao ga je
Srpske snage napale su grad Rogatica 22.5.1992. godine ili približno tog datuma. Napad je trajao nedelju dana i u njemu je uništen veliki deo centra
This website was created and maintained with the financial support of the European Union. Its contents are the sole responsibility of the RECOM Reconciliation Network and do not necessarily reflect the views of the European Union.
© Glas Žrtava