Početkom operacije „Oluja“ veliki broj meštana sela Kijani u opštini Gračac, u kojem je tokom 1991. godine živelo 222 stanovnika od čega su 217 bili Srbi, napustio je svoje kuće i pridužio se izbegličkoj koloni. Jedan broj meštana, selu poput Mire i Radomira Brace Sovilja i njihove majke Mare Sovilj, koja je imala 73 godine, odlučio je da ostane u selu.
Neutvrđenog datuma u prvoj polovini avgusta 1995. godine, Rajko Kričković, pripadnik HV-a, napustio je svoj borbeni položaj i otišao do sela Kijani u kojem je pre i sam živeo. Tada je iz automatske puške pucao na Radomira Bracu Sovilja dok je on pokušavao da pobegne ka obližnjoj šumi, a zatim je ubio Miru Sovilj, na terasi ispred kuće. Rajko Kričković je zatim zapalio kuću u kojoj je u tom trenutku bila Mara Sovilj koja je izgorela zajedno sa kućom.
Tela Mire i Radomira Sovilja su pronađena 10. 9. 1995. godine, u dvorištu porodične kuće. Identifikovana su prepoznavanjem od stane Vladimira Pavletića iz Gračaca, a zatim pokopana na groblju u Gračacu. U junu 2002. godine, posmrtni ostaci su ekshumirani radi utvrđivanja uzroka smrti, i tada je potvrđeno da su Mira i Radomir Sovilj ubijeni iz vatrenog oružja.
Kriminalistička policija Policijske uprave zadarsko-kninske je 1995. godine sprovela istragu o ubistvima u Kijanima i tokom pretresa kuće pronašla spaljene posmrtne ostatke Mare Sovilj, koji su poslati u kriminalističku laboratoriju radi ispitivanja, a zatim pokopani u Gračcu.
Pred Županijskim sudom u Rijeci, za zločine počinjene u Kijanima i ubistvo Mire, Radomira i Mare Sovilj, osuđen je Rajko Kričković, pripadnik HV-a, na 10 godina zatvora.
